Welke opkomende valuta's moeten in Azië in de gaten worden gehouden?

Opkomende economieën in Azië bieden veel mogelijkheden voor bedrijven. Ook op de wisselmarkt is er groeiende belangstelling voor bepaalde landen en valuta’s. In dit artikel worden vier valuta's behandeld: de Chinese yuan (CNY/CNH), de Hongkongse dollar (HKD), de Thaise baht (THB) en de Singaporese dollar (SGD).

Toen de euro in 2002 werd ingevoerd, hebben twaalf Europese landen de euro als munteenheid aangenomen. Van het ene op het andere moment zagen de spelers op de wisselmarkt talloze mogelijkheden in rook opgaan. In 2015 was Litouwen het 19e land dat de eenheidsmunt invoerde en naar verwachting zullen andere lidstaten de komende jaren volgen.

Gezien de massale verdwijning van nationale valuta's hebben de spelers op de wisselmarkt zich snel tot andere grondgebieden gewend. Opkomende markten in Azië bleken vervolgens interessant voor de valutahandel.

Maar in welke Aziatische valuta's interesseren spelers op de wisselmarkt zich het meest? Welke regio's bieden de beste kansen?

Wij zullen u een overzicht geven van de Chinese, Hongkongse, Thaise en Singaporese valuta’s om u te helpen beter inzicht te krijgen in de factoren die van invloed zijn op de wisselkoersen van deze valuta’s en in de ontwikkelingen die een weerslag kunnen hebben op de economieën van de desbetreffende landen.

De Chinese currency: renminbi (RMB) or yuan (CNY/CNH)

• De Chinese munt kent drie benamingen: renminbi (RMB), yuan onshore (CNY) en yuan offshore (CNH).
• De People's Bank of China heeft gekozen voor een beheerst zwevend wisselkoersstelsel, dat in het buitenland vaak afgekeurd wordt vanwege de vermeende onderwaardering van de yuan.
• • De Chinese economie is goed voor 10% van de wereldhandel, maar minder dan 2% van de internationale betalingen wordt gedaan in de yuan.

De Chinese munt, renminbi (RMB) of yuan (CNY/CNH) genoemd, heeft een aantal bijzondere kenmerken.

De renminbi (RMB) is de Chinese munt en het betaalmiddel van het land, terwijl de yuan (CNY/CNH) de rekeneenheid van China is.

Onshore en offshore, de yuan is dubbel genoteerd

Er wordt onderscheid gemaakt tussen de onshore yuan (CNY) en de offshore yuan (CNH).

• De onshore yuan (CNY) is niet vrij inwisselbaar en wordt bijna uitsluitend gebruikt op het vasteland van China.

• De offshore yuan (CNH), gelanceerd door de Hong Kong Monetary Authority (HKMA) in 2010, is de inwisselbare versie van de Chinese munt. Hij stelt met name buitenlandse bedrijven in staat om hun aankopen rechtstreeks in Chinese valuta te betalen bij lokale leveranciers.

Hoe beheerst de People's Bank of China deze valuta met drie benamingen?

Het beheerste zwevend wisselkoersstelsel

Een andere bijzonderheid van de Chinese munt is het interventionistische beleid van de centrale bank van het land (de People's Bank of China).

De yuan staat onder nauwlettend toezicht van deze instelling, die gekozen heeft voor een beheerst zwevend wisselkoersstelsel, dat dirigistischer is dan het zwevende (of flexibele) wisselkoersstelsel dat in de meeste ontwikkelde landen geldt.

Hoe werkt dit wisselkoersstelsel?

• De koers van de onshore yuan (CNY) wordt gekoppeld aan een valutamand, waarvan de samenstelling geheim wordt gehouden.
• De centrale bank geeft een wenselijke wisselkoers door aan de gespecialiseerde spelers op de wisselmarkt, die daarnaar handelen..
• De wisselkoersontwikkelingen worden dus gemanipuleerd om een koersdoel te bereiken.

Hoewel de vermeende onderwaardering van de yuan de Chinese export ten goede komt, wordt deze praktijk vaak afgekeurd en beschouwd als oorzaak van mondiale onevenwichtigheden, waaronder de Amerikaanse handelsbalans.

Omgekeerd ontwikkelt de offshore yuan (CNH) zich volgens de particuliere vraag en aanbod op de wisselmarkt.

In 2019 was de yuan goed voor 1,23% van de mondiale reserves aan vreemde valuta's en stond de munteenheid op de 8e plek van de meest verhandelde valuta’s op de wisselmarkt.

De Hongkongse dollar (HKD)

• De Hongkongse dollar (HKD) wordt als bijzonder stabiel beschouwd, dankzij de currency board en de koppeling ervan aan de Amerikaanse dollar (USD).
• De spanningen met Peking hebben de afgelopen jaren de aandacht getrokken van de spelers op de wisselmarkt.

De Hongkongse dollar is een bijzonder stabiele valuta, omdat hij afhankelijk is van de currency board van de Hong Kong Monetary Authority (HKMA). De Hongkongse dollar evolueert volgens dit patroon sinds 1983, jaar waarin het “Systeem van gekoppelde wisselkoersen” of Linked Exchange Rate System ingevoerd werd.

Maar wat is de rol van de currency board precies?

Het doel van een currency board is het koppelen van een lokale valuta - in dit geval de Hongkongse dollar - aan een ankervaluta, in dit geval de Amerikaanse dollar.

Kenmerken van een currency board:

•  In tegenstelling tot een centrale bank speelt een currency board geen rol op de markt om de negatieve effecten van economische schokken tot een minimum te beperken.
• Een currency board moet het monetaire beleid volgen dat gehandhaafd wordt door de instelling van het ankerland, in dit geval de U.S. Federal Reserve.
• Deze is verplicht reserves aan te houden van de ankervaluta, die altijd gelijk zijn aan of groter zijn dan de waarde van de nationale valuta die hij uitgeeft.

Sinds de jaren 2000 is de currency board verplicht een wisselkoers te handhaven tussen 7,7500 HKD en 7,8500 HKD per USD. Als de waarde van de Hongkongse dollar daalt, dwingt het ankermechanisme de HKMA om Amerikaanse dollars te verkopen en Hongkongse dollars aan te schaffen om een constante wisselkoers te behouden.

Wat is tegenwoordig de status van de Hongkongse dollar?

De Hongkongse dollar vandaag de dag

Volgens de cijfers van de Bank voor Internationale Betalingen (BIB) is de Hongkongse dollar tussen 2016 en 2019 van de 14e naar de 9e plaats van de meest verhandelde valuta's gegaan. Deze aanzienlijke toename van het volume in korte tijd is waarschijnlijk toe te schrijven aan de politieke onzekerheid in Hongkong en de oplaaiende spanningen met Peking.

Deze toegenomen volatiliteit heeft geleid tot een groot aantal bewegingen op de wisselmarkt.

Thai baht (THB)

• Thailand werd in de jaren '90 hard getroffen door de Aziatische financiële crisis en heeft tegenwoordig een relatief hoge economische stabiliteit in de regio.
• De Thaise baht (THB) wordt beschouwd als een illiquide valuta, waardoor het wisselen van de baht voor andere valuta's relatief duur is.

Volgens SWIFT-cijfers was de Thaise baht in 2019 de negende meest gebruikte valuta voor internationale betalingen. De centrale bank van het koninkrijk, de Bank of Thailand, regelt de uitgifte ervan.

Als "exotische valuta" wordt de Thaise baht als illiquide beschouwd. Dit betekent dat het handelsvolume ervan relatief laag is en dat hij volatiel kan zijn.

Volgens de Bank voor Internationale Betalingen (BIB) stond de Thaise baht in 2016 namelijk op de 23e plaats van de meest verhandelde valuta's ter wereld, met name door een grote “bid-ask spread”.

Wat was de rol van Thailand in de Aziatische crisis?

De Aziatische financiële crisis van de jaren '90

De Thaise baht speelde een centrale rol in de Aziatische financiële crisis van 1997, toen de Bank van Thailand - met in die tijd onvoldoende valutareserves - gedwongen werd de koppeling van de Thaise baht aan de Amerikaanse dollar op te geven.

De massale devaluatie die daaruit voortvloeide had drie belangrijke gevolgen:

• Een aanzienlijke kapitaalvlucht.
• Een golf van faillissementen in Thailand, waar bedrijven gewend waren om in Amerikaanse dollars te lenen en betalingen te ontvangen in Thaise baht.
• Een sneeuwbaleffect in de regio, met ernstige economische gevolgen.

Opleving van de Thaise economie

De Thaise economie heeft zich hersteld van de crisis van de jaren ‘90 en het land heeft zich verder ontwikkeld, hoewel de groei de afgelopen jaren lijkt te zijn vertraagd. Volgens de Wereldbank is het BBP van Thailand tussen 1999 en 2005 jaarlijks met 5% gegroeid. Dit cijfer is tussen 2005 en 2015 echter gedaald naar 3,5% per jaar.

De Thaise baht trekt echter wel spelers op de wisselmarkt aan, omdat de economie van het land - die sterk gericht is op toerisme en export (export is goed voor 66% van het Thaise BBP) - één van de meest stabiele in de regio is geworden.

In tegenstelling tot Maleisië is Thailand veel minder afhankelijk van de handel in grondstoffen en olie, wat zorgt voor extra stabiliteit in tijden van lage olieprijzen.

De Singaporese dollar (SGD)

• Singapore wordt beschouwd als de meest stabiele economie in de regio en heeft een liquide valuta: de Singaporese dollar (SGD).
• De economische prestaties van Singapore en de wisselkoers van de Singaporese dollar zijn sterk afhankelijk van directe buitenlandse investeringen en van de olieprijs.

Als internationaal financieel centrum met een aantrekkelijk belastingstelsel heeft Singapore een relatief jonge nationale munt, de Singaporese dollar (SGD). Deze munteenheid heeft een hoog liquiditeitsniveau. Volgens de Bank voor Internationale Betalingen (BIB) was de Singaporese dollar in 2019 de 14e meest verhandelde valuta op de wisselmarkt. Volgens SWIFT was de valuta tevens in 2019 de 10e belangrijkste munteenheid in termen van internationaal betalingsvolume.

Korte geschiedenis van de Singapore dollar

Na de onafhankelijkheidsovereenkomst tussen Singapore en Maleisië in 1965 werd de monetaire unie tussen deze twee landen en Brunei beëindigd. Als gevolg hiervan is de eilandstaat Singapore begonnen met de uitgifte van een eigen munt. Aanvankelijk werd de Singaporese dollar geïndexeerd aan het Britse pond (GBP), maar tussen 1973 en 1985 werd hij gekoppeld aan de Amerikaanse dollar en vervolgens aan een valutamand.

Sinds de jaren '80 zweeft de Singaporese dollar min of meer vrij rond, maar is hij onderhevig gebleven aan een strikte fluctuatiemarge die door de monetaire autoriteit van Singapore (MAS) geheim wordt gehouden.

Singapore, een high-tech economie

De economie van Singapore is zeer ontwikkeld en sterk gericht op de export van hightechproducten, zoals chemicaliën en elektronica. De strategische geografische ligging tussen de Indische en de Stille Oceaan en de belangrijke havenactiviteiten maken dat Singapore een knooppunt van de olieraffinage-industrie is.

De directe buitenlandse investeringen, echte hoeksteen van de lokale economie, worden aangemoedigd door een aantrekkelijk fiscaal beleid en een zeer gespecialiseerde tertiaire sector, met name op het gebied van bankwezen en vermogensbeheer.

Door het gebrek aan landbouwgrond is de gezondheid van de Singaporese economie en de waarde van de Singaporese dollar sterk afhankelijk van de waarde van de grondstoffen en natuurlijke hulpbronnen, die door de eilandstaat in grote hoeveelheden geïmporteerd worden voor de vervaardiging van exportproducten.

Sinds enkele jaren en met name sinds het verdwijnen van veel Europese valuta's door de komst van de Euro in 2002, zijn de spelers op de wisselmarkt steeds meer geïnteresseerd in de opkomende Aziatische economieën en hun valuta's en met name in de Chinese yuan (CNY), de Hongkongse dollar (HKD), de Thaise baht (THB) en de Singaporese dollar (SGD).

De yuan is een complex geval vanwege de beperkte offshore koers, de vermeende onderwaardering en het bijzondere wisselkoersstelsel. De Hongkongse dollar, geïndexeerd aan de Amerikaanse dollar (USD), wordt beschouwd als een van de meest liquide en stabiele valuta's in de regio. Ondanks dat Thailand sinds de jaren ‘90 een krachtige economische groei kent, blijft de Thaise baht illiquide. De Singaporese economie is zeer geavanceerd, maar de Singaporese dollar blijft blootstaan aan ongunstige ontwikkelingen op de grondstoffenmarkt en van de olieprijzen.

Deze vier landen kennen al vele jaren een aanhoudende groei en bieden aanzienlijke mogelijkheden voor bedrijven die internationaal actief zijn. Er is echter een inherent risico ten aanzien van handelsverkeer dat gedaan wordt in deze opkomende valuta's net zoals in de voornaamste valuta's. Bedrijven moeten zich dus buigen over het belang van oplossingen voor wisselkoersdekking.