We horen het vaak van bedrijfsleiders die aan export doen: “We factureren onze klanten in Euro, daardoor hebben we geen wisselkoersrisico. Ook het feit dat wij geen tijd moeten besteden aan het afhandelen van de valutawissel bespaart ons tijd en dus geld.” Ja, klinkt logisch…. Of misschien toch niet? In dit artikel leggen we aan de hand van een eenvoudig voorbeeld uit welke wisselkoersrisico’s je loopt wanneer je exporteert buiten de Eurozone (EU).
Internationale bedrijven laten klanten in hun eigen munt betalen
Is het niet vreemd dat alle (wij kennen geen uitzondering, indien iemand ze wel kent, laat het ons zeker weten!) grote internationale bedrijven hun klanten en leveranciers in hun eigen munt laten betalen? Nochtans hebben zij genoeg macht om klanten naar een facturatie in Euro te dwingen als ze dat zouden willen. Als deze doorgewinterde kampioenen van de export allen dezelfde strategie hanteren inzake hun valutabeleid, is hier misschien toch een goede reden voor?
Volg ons even, in het volgende verhaal. We stappen in de schoenen van Dirk. Dirk heeft een tiental jaar geleden de brouwerij van zijn vader overgenomen. Ze brouwen een speciaal-bier, dat meer en meer gesmaakt wordt in het buitenland, en dan vooral aan de Amerikaanse Oostkust, waar het in de betere bars als een premium merk geschonken wordt.
Dirk gaat er van uit dat hij geen wisselkoersrisico heeft. Hij levert aan een importeur aan 2 Euro per flesje. Deze importeur bedient op zijn beurt een groot aantal bars. In deze bars wordt zijn bier verkocht aan 8 USD gemiddeld. De marges die bars maken liggen rond de 100%, dus hij weet dat de importeur zijn product aan +/- 4 USD doorverkoopt. Na jaren in deze business kent hij de kostenstructuur van een drankenhandelaar, dus Dirk weet ook dat de importeur een kost van 2.50 USD per flesje kan dragen, en toch winstgevend blijven. Aan de huidige koers van 1.20 USD per EUR, is de aankoopprijs van 2 Euro omgerekend 2.40 USD, dus netjes onder de maximumprijs die de tussenpersoon/importeur bereid is te betalen.
Dirk volgt het financiële nieuws uit interesse, maar eerder vanop een afstand. Zijn zaak is niet blootgesteld aan financiële risico’s, en hij heeft genoeg andere dingen aan zijn hoofd. Tot enkele maanden later, op een middag, een e-mail binnenkomt van zijn klant die zijn bier distribueert in de US. De Euro is de laatste maanden sterk gestegen tegenover de USD, en de koers staat nu op 1.30. Met de 2 Euro die de distributeur betaalt zit hij nu aan een kost van 2.60 USD. Hij heeft geprobeerd deze prijs door te rekenen aan de bars, maar zonder succes. Ze kunnen andere Europese speciaal-bieren van de grote brouwers nog steeds aan dezelfde prijs inkopen, dus willen ze geen prijsstijging toestaan enkel voor het merk van Dirk. De distributeur dringt aan op een prijsverlaging, zo niet kan hij geen zaken blijven doen met hem.
Hoe is het mis kunnen gaan voor Dirk? Hij ging er van uit geen wisselkoersrisico te hebben… en nu bevindt hij zich plots in een situatie waar zijn bedrijf moet kiezen tussen de prijs te verlagen, wat een flinke hap uit de operationele marge neemt, of het verliezen van één van zijn grootste klanten – en dit enkel omwille van de EURUSD koers!
Zaken doen buiten de EU, brengt altijd een wisselkoersrisico met zich mee
Wanneer je zaken doet buiten de Eurozone, heeft iemand natuurlijk altijd een wisselkoersrisico. Indien prijsveranderingen onbeperkt kunnen doorgerekend worden naar de eind-klant, neemt die het risico om meer voor de producten te moeten betalen. Maar het risico zit sowieso in je value chain. De denkfout die Dirk maakte, is dat hij niet voldoende rekening hield met het feit dat problemen zich verspreiden over de value chain.
En komen we nu even terug op die multinationals. Zij beseffen dat er wisselkoersrisico’s aanwezig zijn in hun business. En ze weten dat er kosten verbonden zijn aan het beheersen hiervan. Maar ze gaan er van uit dat ze deze issues beter zelf in de hand hebben en controleren, dan dit over te laten aan hun tegenpartijen.
3 belangrijkste redenen om klanten in hun eigen munt te (laten) betalen
Er zijn drie grote redenen waarom een bedrijf op zijn minst moet overwegen om leveranciers en klanten in hun eigen munt te (laten) betalen:
-
- Wat je zelf doet, doe je meestal beter. Neem het heft in eigen handen en neem zelf de controle over je wisselkoersrisico. Wanneer het financiële risico’s aangaat, geldt het mantra “Better be safe than sorry”.
- Het is de enige manier waarmee je zelf de controle houdt op je prijszetting en je commerciële strategie. Ook wanneer je als importeur afhankelijk bent van je inputprijzen.
- De marges op FX-transacties en betalingen in Europa zijn slechts een fractie van wat ze in andere continenten zijn. Indien je tegenpartij deze (hogere) kosten moet dragen worden deze ook ergens verrekend. De FX-transactie beheren via een Europese erkende handelspartner, zorgt ervoor dat de taart die te verdelen is groter wordt.
Denkt u dat het voor uw bedrijf de moeite zou lonen om te onderzoeken of deze manier van werken uw resultaat positief kan beïnvloeden? Neem contact op met iBanFirst. Onze mensen zullen op basis van een aantal eenvoudige vragen voor u uitzoeken wat de meest optimale manier is om uw internationale transacties af te handelen en u te beschermen tegen mogelijke wisselkoersrisico's.
____________________________
Over iBanFirst
iBanFirst is een internationale betalingsinstelling die een online platform aanbiedt voor transacties in vreemde valuta. Als alternatief voor de traditionele bank biedt iBanFirst een unieke betalingservaring en een pakket aan financiële diensten.
Dankzij iBanFirst kunnen financiële departementen betalingen uitvoeren in elke valuta, valutarisico’s afdekken en hun internationale groei financieren.
In 2019 hebben onze klanten gezamenlijk meer dan 50 miljoen euro bespaard op hun internationale betalingen. Benieuwd hoeveel uw bedrijf kan besparen op bankkosten? Bereken het zelf met onze besparingscalculator:
