Devaluatie is een bekend monetair beleidsinstrument, maar wat zijn de meest voorkomende effecten ervan? Lees meer over de belangrijkste redenen en gevolgen van devaluatie.
Devaluatie wordt beschreven als het bewust verlagen van de waarde van een valuta ten opzichte van andere valuta’s. Dit proces wordt toegepast door de monetaire autoriteit of de centrale bank van een land of valutazone.
Valutadevaluatie biedt bepaalde voordelen voor het land in kwestie, zoals een beter concurrentievermogen van de export, maar is niet zonder risico.
Maar wat zijn de risico’s? En wat is het verschil tussen devaluatie en depreciatie?
In tegenstelling tot devaluatie wordt depreciatie niet opzettelijk veroorzaakt. Het betreft de daling van de waarde van een valuta, als gevolg van ongunstige economische ontwikkelingen. Het is het gevolg van verschijnselen die buiten de macht van de betrokken staat of monetaire autoriteit vallen.
Omgekeerd is devaluatie een monetair beleidsinstrument dat doelbewust gebruikt wordt onder stelsels van vaste of halfvaste wisselkoersen. Onder deze stelsels wordt de wisselkoers geïndexeerd aan een referentienorm, die bestaat uit een valuta, een pakket van valuta's of een grondstof, zoals bijvoorbeeld goud.
Bij zwevende (of flexibele) wisselkoersstelsels beweegt de waarde van de betreffende valuta zich vrij volgens de vraag en aanbod op de wisselmarkt en kan er beperkt worden ingegrepen.
Er zijn tal van redenen om de waarde van een munteenheid te verlagen. De belangrijkste reden is het verminderen van het handelstekort door export te bevorderen. Een ander voordeel is dat devaluatie kan leiden tot een verhoging van de lonen.
Een zwakkere munt leidt tot een verlaging van de prijzen van de exportgoederen. De in het buitenland verkochte hoeveelheden nemen toe, want de producten worden toegankelijk voor een groter aantal consumenten.
Aangezien de exportgoederen minder duur worden, stijgt de externe vraag naar deze producten. Het volume importgoederen - die nu duurder zijn - daalt, net als het handelstekort.
Aangezien devaluatie leidt tot een verhoging van de prijs van importgoederen, worden de lonen vaak verhoogd om de koopkracht van de consumenten te versterken en de gevolgen van de inflatie te beperken.
| Wist u dit? In 1967 besloot de Britse regering het pond sterling te devalueren, dat toen geïndexeerd was aan de Amerikaanse dollar volgens het geldende vaste wisselkoersstelsel. Het kabinet van Harold Wilson, dat aanvankelijk terughoudend was om deze beslissing te nemen, gaf toe aan de druk van het handelstekort en de slechte economische prestaties van het Verenigd Koninkrijk. Resultaat: tussen 1966 en 1968 steeg het jaarlijkse groeipercentage van 1,6% naar 5,4% en bereikte de inflatie 4,65%. |
Devaluatie heeft belangrijke nadelen: duurdere import, hogere inflatie en een daling van de koopkracht van de consument. Ook kan de lokale industrie op middellange termijn minder efficiënt worden.
| Wist u dit? In de loop van 1998 werd er door de stijgende rentevoeten en de toegenomen kapitaaluitstroom in Rusland gevreesd voor devaluatie van de roebel en wanbetaling op de Russische staatsschuld. In augustus van hetzelfde jaar stortten de aandelen-, obligatie- en geldmarkten in. Om de gevolgen ervan te beperken, nam de regering een reeks maatregelen, waaronder de devaluatie van de roebel. Resultaat: de inflatie bedroeg 27,6% in 1998 en 85,7% in 1999. |
Devaluatie is, in tegenstelling tot depreciatie, een opzettelijke waardedaling van de ene valuta ten opzichte van de andere. Het is een breed bekend monetair beleidsinstrument, maar de voor- en nadelen ervan worden soms genegeerd.
Het belangrijkste voordeel van devaluatie is dat de export van het betrokken land of valutazone een beter concurrentievermogen krijgt, omdat de exportgoederen goedkoper worden. Dit kan leiden tot een toename van de externe vraag en een vermindering van het handelstekort. Omgekeerd worden geïmporteerde producten door devaluatie duurder wat de inflatie stimuleert. De koopkracht en het binnenlands verbruik kunnen eronder lijden.
Het is belangrijk te onderstrepen dat devaluatie een techniek is die wordt toegepast door centrale banken of monetaire autoriteiten onder stelsels van vaste of halfvaste wisselkoersen. Onder zwevende (of flexibele) wisselkoersstelsel hebben deze instellingen de neiging minder in te grijpen, aangezien de waarde van hun valuta's op de valutamarkt fluctueert volgens vraag en aanbod.