Inzicht in de Chinese valuta

Als werelds grootste industriële economie en exporteur, is China in de afgelopen jaren exponentieel gegroeid. De Chinese munt is uiteraard nauw verbonden met de economische prestaties van het land en is in de loop der jaren ook aanzienlijk veranderd. Een aspect dat ook lijkt te veranderen is de naam, die afhankelijk van het doel verandert. Het navigeren door de vele benamingen van de Chinese munt kan verwarrend zijn, deze blog is bedoeld om meer inzicht te bieden in de Chinese valuta.

De Renminbi, wat in het Mandarijn "de munt van het volk" betekent, is de officiële munteenheid van de Volksrepubliek China. De officiële ISO-code is echter CNY (voor Chinese yuan). De term yuan duidt de primaire eenheid van de munt aan, net zoals de Britse munt het pond sterling is, waarbij het "pond" eigenlijk verwijst naar een eenheid van de munt. Het bijzondere van de renminbi is dat hij is onderverdeeld in twee soorten valuta die tegen verschillende koersen worden uitgewisseld. Daarom wordt een tweede niet-officiële code gebruikt om ze te onderscheiden: CNH (de H staat voor Hong Kong, de eerste offshore markt voor de yuan).

Wat is het verschil tussen de twee soorten renminbi?

Hoewel de twee soorten renminbi binnen China evenveel waard zijn, hebben ze verschillende wisselkoersen wanneer ze ten opzichte van andere valuta worden geprijsd. CNY verwijst naar de renminbi die op het Chinese vasteland voornamelijk voor binnenlandse transacties wordt gebruikt, deze wordt vaak de 'onshore renminbi' genoemd. CNH daarentegen wordt de 'offshore renminbi' genoemd en wordt vrij verhandeld op wereldmarkten buiten China. Deze renmimbi wordt minder gecontroleerd en fluctueert op basis van vraag en aanbod. De munt werd in 2010 door de People's Bank of China (PBOC) en de Hong Kong Monetary Authority (HKMA) gezamenlijk gelanceerd. Dit is om het gebruik van de munt uit te breiden en het verder ondersteunen van de Chinese inspanningen om haar munt te internationaliseren. In dit verband zijn China en Taiwan het ook eens geworden over een offshore renminbi die op het eiland wordt verhandeld: CNT.

Gedurende het grootste deel van zijn vroege geschiedenis was de renminbi gekoppeld aan de Amerikaanse dollar. Onder toenemende druk van de handelspartners van het land besloot de Chinese regering in 2005 echter af te stappen van het stelsel van vaste wisselkoersen. Tegenwoordig werkt de munt met een beheerst zwevende wisselkoers. Met andere woorden, de People's Bank of China (PBoC) houdt nog steeds stevige controle over haar munt. De yuan wordt gekoppeld aan een mandje van valuta's die de handelspartners van het land weerspiegelen en de waarde ervan wordt binnen een marge van 2% ten opzichte van de Amerikaanse dollar gehouden. De twee belangrijkste partners van China zijn de Verenigde Staten en de Europese Unie. Het aandeel van de dollar en euro in het mandje bedragen respectievelijk ongeveer 19,88% en 18,45%. Hoewel economen suggereren dat de renminbi ondergewaardeerd is, stelt deze onderwaardering het land in staat om de export concurrerender te maken.

China's digitale valuta (e-CNY)

Een interessante ontwikkeling om te volgen is de invoering van China's digitale munt, de e-renminbi, waarmee internationale betalingen kunnen worden verricht terwijl de Amerikaanse dollar bewust wordt omzeild. De e-renminbi, die aanvankelijk in verschillende Chinese steden werd getest, was de eerste digitale munt die door een grote populatie werd uitgegeven. Het is bedoeld om de druk op IMS (The international monetary system) te verlichten, die sterk wordt gedomineerd door de dollar. China's CBDC (Central Bank Digital Currency) ondersteunt de inspanningen van het land om af te stappen van haar afhankelijkheid van de Amerikaanse dollar en de door het Westen geleide betalingssystemen. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat het de status quo snel zal veranderen, zou het zeker China's economische en monetaire bereik op middellange termijn kunnen consolideren als het succesvol zou blijken.