Als een valuta meer waard wordt, is dat vaak het gevolg van economische ontwikkelingen of rentebewegingen. Achter de stijging van de Zwitserse frank gaat iets heel anders schuil. De munt zit in de lift omdat financiële partijen zich zorgen maken over het griezelige fenomeen stagflatie.
De euro zit de laatste weken in het verdomhoekje in de valutawereld. De munt daalt ten opzichte van de dollar omdat het economisch herstel in Europa minder krachtig is dan in de Verenigde Staten en omdat de ECB veel later aan de renterem gaat trekken dan de Federal Reserve. Dat geldt overigens ook voor de Bank of England. Het Britse pond schommelt dan ook rond de hoogste koers ten opzichte van de euro in bijna twee jaar. De flink opgelopen prijs van olie, aardgas en andere energiegrondstoffen stuwt de waarde van onder meer de Australische dollar, Canadese dollar en Russische roebel flink op.
Ook de Zwitserse frank wint stevig terrein. Maar waarom eigenlijk? De economie van Zwitserland groeit langzamer dan die in de eurozone en het Alpenland exporteert geen olie of andere grondstoffen. Veel financiële partijen die nu franken kopen, doen dat omdat het land iets juist niet importeert. Namelijk inflatie. De Zwitserse nationale bank (SNB) neemt de inflatiedoelstelling namelijk een stuk serieuzer dan bijvoorbeeld de ECB, die liever niets doet wat de economische groei in gevaar kan brengen. Als de Europese economie in zwaar weer terecht komt, komen de onderlinge verschillen tussen de lidstaten onder een vergrootglas te liggen. En een herhaling van de Europese schuldencrisis is het laatste waar de ECB op zit te wachten.
De SNB hoeft geen rekening te houden met dit soort politieke afwegingen en focust zich volledig op de inflatiedoelstelling. Als de inflatie wereldwijd langere tijd hoog blijft, kan de bank de Zwitserse frank laten stijgen om te voorkomen dat die inflatie via valutamarkten doorwerkt in de economie. De SNB grijpt al vaak in om te voorkomen dat de frank te sterk wordt. Maar de laatste tijd gebeurt dat al wat minder frequent en minder krachtig dan in de eerste jaarhelft. Er moet echter wel heel wat gebeuren voordat de SNB de teugels zo sterk laat vieren als in januari 2015. Toen liet de bank van de ene op de andere dag de koppeling met de euro los. In één klap schoot de munt toen met 30 procent omhoog ten opzichte van de Europese munt en met 25 procent ten opzichte van de dollar.
Hoewel een dergelijke koerssprong niet voor de hand ligt, heeft de frank alle ruimte om verder op te lopen zolang zorgen over stagflatie de financiële nieuwsstroom beheersen. Stagflatie doet zich voor als de inflatie oploopt en hoog blijft, terwijl de groei van de economie afzwakt. Het woord komt de laatste tijd steeds meer voor in financiële artikelen en in economische vooruitblikken op 2022. Daar komt bij dat de frank bekend staat als veilige haven in periodes waarin de onzekerheid op financiële markten toeneemt. Dat maakt de munt tot een goede schuilplaats voor wie zich zorgen maakt over het oplaaien van de virusuitbraak, over de wijze waarop centrale banken de steunmaatregelen gaan intrekken of over het wel heel grote optimisme op de aandelenmarkten.
_________________________
Over iBanFirst
iBanFirst is een internationale betalingsinstelling die een online platform aanbiedt voor transacties in vreemde valuta. Als alternatief voor de traditionele bank biedt iBanFirst een unieke betalingservaring en een pakket aan financiële diensten.
Dankzij iBanFirst kunnen financiële departementen betalingen uitvoeren in elke valuta, valutarisico’s afdekken en hun internationale groei financieren.
In 2020 hebben onze klanten gezamenlijk meer dan 50 miljoen euro bespaard op hun internationale betalingen. Benieuwd hoeveel uw bedrijf kan besparen op bankkosten? Bereken het zelf met onze besparingscalculator: