De zomer luidt alweer een lagere volatiliteit in

De zomer rijmt vaak met een lage volatiliteit op de valutamarkt. Als we stilstaan bij de evolutie van de belangrijkste valutaparen de afgelopen vijf dagen, zien we dat de schommelingen erg laag blijven: ongeveer 100 punten voor de EUR/USD-koers, 150 punten voor de EUR/JPY-koers en bijna 200 punten voor de EUR/CAD-koers. We zien echter geen afwijkingen zoals de zeer lage volatiliteit van eind 2019, maar we kunnen wel zeggen dat de markt de zomer is ingegaan.

Dit betekent niet dat de risico’s als sneeuw voor de zon verdwenen zijn. Het ziet er gewoon naar uit dat de markt er voorlopig geen oog voor heeft. Er zijn tal van risico’s. Om er maar een paar te noemen: de aanhoudende spanningen tussen India en China die New Delhi ertoe hebben gebracht een protectionistisch beleid ten aanzien van Chinese bedrijven te voeren, de spanningen met betrekking tot Hongkong waarbij talloze actoren betrokken zijn, China, Europa en de Verenigde Staten, en tot slot de hernieuwde spanningen tussen Turkije en de EU over het binnendringen van het Turkse leger in de territoriale wateren van Cyprus.

Het uitblijven van een reactie van de valutamarkt kan voornamelijk worden verklaard door de stroom aan liquiditeit van de centrale bank de afgelopen drie maanden, waardoor de markt werd verdoofd. Zolang centrale banken bevestigen dat ze bereid zijn in te grijpen, blijft de perceptie van risico afnemen. Het valt niet te ontkennen dat ze hun missie tot dusver perfect hebben vervuld, wat heeft geleid tot een explosie op hun balans. De balans van de Bank of England (BoE) als percentage van het bbp is de hoogste sinds … 1700. Die van de Europese Centrale Bank (ECB) vertegenwoordigt nu 50% van het bbp in de eurozone en zal naar verwachting tegen het einde van het jaar oplopen tot 61%. De centrale bank van Japan is recordhouder met een balans die al 117% bedraagt van het bbp en tegen het einde van het jaar 125% zou bereiken. Door het optreden van de centrale banken kon een liquiditeitscrisis worden voorkomen en werd een scenario als dat van de crisis van 2007-2008 vermeden. Het is echter niet zeker dat ze veel kunnen doen tegen de tweede economische golf die eraan komt en de financiële markten, inclusief de valutamarkt, uiterlijk in het najaar dreigt te overspoelen.

Er zijn veel factoren die aanleiding geven tot instabiliteit en volatiliteit, waaronder:

• Faillissementen van bedrijven over de hele regio, maar vooral in Zuid-Europese landen, die zeer sterk afhankelijk zijn van het toerisme (soms met een directe bijdrage tot 20% van het bbp). Dit kan op middellange termijn leiden tot een nieuwe economische divergentie tussen Zuid- en Noord-Europa, wat ongunstig zou zijn voor de euro.
• Het risico op een bankencrisis. Een van de meest prominente voormalige leden van de ECB, Viktor Constancio, heeft vorige week nogmaals herinnerd aan het feit dat de banken in een kritieke situatie zullen terechtkomen door de explosie van niet-renderende leningen (leningen waarvoor de betaling van de rente al minstens 90 dagen werd gestaakt). We kunnen daarom, ondanks de beschermingsmaatregelen die na de crisis van 2012 werden ingevoerd (in het bijzonder het mechanisme van de bankenunie), niet uitsluiten dat er zich in de tweede helft van dit jaar of ten laatste begin 2021 een nieuwe bankencrisis zal ontwikkelen in de eurozone.
• De Amerikaanse presidentsverkiezingen, die tot nu toe niet relevant waren voor de valutamarkt, zullen waarschijnlijk snel onderwerp van gesprek worden. Het is nog te vroeg om enig idee te hebben van de potentiële winnaar, maar één ding is zeker, of het nu Donald Trump of Joe Biden wordt, dit zal zich vertalen in onvermijdelijke hernieuwde spanningen met China.

Onder deze omstandigheden lijkt op de middellange termijn de baissetendens voor de EUR/USD-koers aan te houden, met een psychologische drempel van 1,10, die sinds het begin van het jaar al vier keer werd doorbroken. Als dit niveau nogmaals wordt doorbroken, kunnen we een versnelling van de daling naar 1,08 verwachten.